Laten we eerlijk zijn: de lat voor dit project lag hoog. De missie had iets van een bezoek aan de maan. En, oh, zelfs daar zijn we geraakt. Maar - realiteit - hoe lager je de lat legt, hoe trager je je naar je einddoel sleept. Vooral in New York waar je zonder bollocks geen meter vooruit gaat. En nog eerlijker: deze paragraaf klinkt 100% not me. Maar het was nodig om er te raken.
Bottom line: FUCK! Workload zwaar onderschat. Maar FUCK: wat een eindresultaat (fluisterde hij zichzelf in)! En nu is de kunst het eindresultaat te delen. Met u! Beloofd! Opnieuw! Elke dag!
En liefst delen met velen! Zoals nu voor het eerst in Knack. En hoe! Mama en Papa Overbergh zullen trots zijn. Een metafoor dat ik altijd gebruik als ik zelf beretrots ben. Maar dat hoeft u alvast niet te weten.
 |
| Artikel gepubliceerd in Knack (p.96, 25 maart 2015) |
