Zowaar therapeutisch: hét reisverslag 'Op zoek naar Lady Day' in Humo.

Het voelt bijna aan als therapie: een reisverslag schrijven. Echt: het is het verwerken van een maandenlange voorbereiding en het vertalen van de rush van het moment. Noem het dubbele rush, want niets doen in New York staat reeds synoniem met een - euh - rush. Komen daarbij: het verwerken van de indrukken en het neerschrijven van interviews tot een mooi chronologisch verhaal. Zodat je zelf eindelijk greep krijgt op wat je eigenlijk hebt meegemaakt.

En dat verhaal wordt bovendien (en godzijdank) gepubliceerd. In Humo nog wel. En meteen uitgebreid: zowaar 7 pagina's onder de titel 'Op zoek naar Lady Day'. Extra! Extra! Read all about it!

Op zoek naar Lady Day (Humo, p. 146, april 2015)